-
Zasady przyznawania pomocy :wymagane dokumenty, obowiązujące kryteria dochodowe zgodnie z nw. Ustawą.
USTAWA z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
Dział I Przepisy ogólne
Rozdział 1 Zasady ogólne i zakres podmiotowy ustawy
Art. 1.
Ustawa określa:
1) zadania w zakresie pomocy społecznej;
2) rodzaje świadczeń z pomocy społecznej oraz zasady i tryb ich udzielania;
3) organizację pomocy społecznej;
4) zasady i tryb postępowania kontrolnego w zakresie pomocy społecznej.
Art. 2.
1. Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu
umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych,
których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby
i możliwości.
2. Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej,
współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi
i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami
wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi.
Art. 3.
1. Pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia
niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających
godności człowieka.
2. Zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w
art. 2 ust. 1, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia
osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.
3. Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności
uzasadniających udzielenie pomocy.
4. Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione,
jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej.
Opracowano na podstawie:
tj. Dz. U. z
2009 r. Nr 175, poz.
1362, Nr 202, poz.
1551, Nr 219, poz.
1706, Nr 221, poz.
1738, z 2010 r. Nr 28,
poz. 146, Nr 40, poz.
229, Nr 81, poz. 527,
Nr 125, poz. 842, Nr
217, poz. 1427.
Art. 4.
Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współdziałania
w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej.
Art. 5.
Prawo do świadczeń z pomocy społecznej, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią
inaczej, przysługuje:
1) osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania
i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej:
a) na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie
na czas oznaczony udzielonego w związku z okolicznością, o której
mowa w art. 53 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach
(Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694, z późn. zm.1)), lub w
związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub
ochrony uzupełniającej,
b) na podstawie zgody na pobyt tolerowany – w formie schronienia, posiłku,
niezbędnego ubrania oraz zasiłku celowego;
3) mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej,
państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji
Szwajcarskiej oraz członkom ich rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4
ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich
Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz.
1043, z 2007 r. Nr 120, poz. 818 oraz z 2008 r. Nr 216, poz. 1367), posiadającym
prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art. 5a.
Prawo do świadczeń w formie interwencji kryzysowej, schronienia, posiłku, niezbędnego
ubrania oraz zasiłku celowego przysługuje cudzoziemcom, o których mowa
w art. 53 ust. 1 pkt 15 oraz art. 53a ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r.
o cudzoziemcach.
Art. 6.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) całkowita niezdolność do pracy – całkowitą niezdolność do pracy w rozumieniu
przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
albo zaliczenie do I lub II grupy inwalidów lub legitymowanie się
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz.
818 i Nr 165, poz. 1170, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 180, poz. 1112, Nr 216, poz. 1367, Nr 227,
poz. 1505 i Nr 234, poz. 1570 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 31, poz. 206 i Nr 95, poz. 790.
znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu
przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych;
2) dochód dziecka – dochód, do którego zalicza się kwotę otrzymywanej renty
wraz z dodatkiem dla sierot zupełnych, zasiłek pielęgnacyjny, dodatek pielęgnacyjny,
otrzymywane alimenty oraz kwotę odpowiadającą dochodom
uzyskiwanym z majątku dziecka;
3) dochód na osobę w rodzinie – dochód rodziny podzielony przez liczbę osób
w rodzinie;
4) dochód rodziny – sumę miesięcznych dochodów osób w rodzinie;
5) jednostka organizacyjna pomocy społecznej – regionalny ośrodek polityki
społecznej, powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodek pomocy społecznej,
dom pomocy społecznej, placówkę specjalistycznego poradnictwa, w
tym rodzinnego, placówkę opiekuńczo-wychowawczą, ośrodek adopcyjnoopiekuńczy,
ośrodek wsparcia i ośrodek interwencji kryzysowej;
6) kontrakt socjalny – pisemną umowę zawartą z osobą ubiegającą się o pomoc,
określającą uprawnienia i zobowiązania stron umowy, w ramach
wspólnie podejmowanych działań zmierzających do przezwyciężenia trudnej
sytuacji życiowej osoby lub rodziny;
7) niezdolność do pracy z tytułu wieku – ukończone 60 lat przez kobietę i 65
lat przez mężczyznę;
[8) osoba bezdomna – osobę niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym w rozumieniu
przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie
gminy i niezameldowaną na pobyt stały, w rozumieniu przepisów o ewidencji
ludności i dowodach osobistych, a także osobę niezamieszkującą w lokalu
mieszkalnym i zameldowaną na pobyt stały w lokalu, w którym nie ma
możliwości zamieszkania;]
<8) osoba bezdomna – osobę niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym w
rozumieniu przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie
gminy i niezameldowaną na pobyt stały, w rozumieniu przepisów
o ewidencji ludności, a także osobę niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym
i zameldowaną na pobyt stały w lokalu, w którym nie ma możliwości
zamieszkania.>
9) osoba samotna – osobę samotnie gospodarującą, niepozostającą w związku
małżeńskim i nieposiadającą wstępnych ani zstępnych;
10) osoba samotnie gospodarująca – osobę prowadzącą jednoosobowe gospodarstwo
domowe;
11) osoba zatrudniona – osobę pozostającą w zatrudnieniu w rozumieniu przepisów
o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu2) lub prowadzącą działalność
gospodarczą w rozumieniu przepisów dotyczących działalności gospodarczej;
11a) pierwsza forma opieki zastępczej nad dzieckiem – całodobową placówkę
opiekuńczo-wychowawczą lub rodzinę zastępczą, w której dziecko zostało
umieszczone po raz pierwszy;
12) praca socjalna – działalność zawodową mającą na celu pomoc osobom i rodzinom
we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w
2) Obecnie: przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415), która weszła w życie z dniem 1 czerwca 2004 r., stosownie
do art. 145 tej ustawy.
nowe brzmienie pkt
8 w art. 6 wchodzi w
życie z dn. 1.08.2011
r. (Dz. U. z 2010 r.
Nr 217, poz. 1427)
społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie
warunków sprzyjających temu celowi;
13) renta – rentę z polskiego lub zagranicznego systemu ubezpieczeń społecznych,
rentę strukturalną lub rentę socjalną;
14) rodzina – osoby spokrewnione lub niespokrewnione pozostające w faktycznym
związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące;
15) średni miesięczny koszt utrzymania w domu pomocy społecznej lub całodobowej
placówce opiekuńczo-wychowawczej – kwotę rocznych kosztów
działalności domu lub całodobowej placówki opiekuńczo-wychowawczej
wynikającą z utrzymania mieszkańców lub dzieci, z roku poprzedniego, bez
kosztów inwestycyjnych, wydatków bieżących na remonty i zakupy związane
z realizacją programu naprawczego, powiększoną o prognozowany
średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem,
przyjęty w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy, podzieloną przez
liczbę miejsc, ustaloną jako sumę rzeczywistej liczby mieszkańców w poszczególnych
miesiącach roku poprzedniego, w domu lub placówce;
16) świadczenie nienależnie pobrane – świadczenie pieniężne uzyskane na podstawie
przedstawionych nieprawdziwych informacji lub niepoinformowania
o zmianie sytuacji materialnej lub osobistej;
17) bar mleczny – przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w postaci
samoobsługowych, bezalkoholowych, ogólnodostępnych zakładów
masowego żywienia, sprzedających całodziennie posiłki mlecznonabiałowo-
jarskie.
Art. 7.
Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu:
1) ubóstwa;
2) sieroctwa;
3) bezdomności;
4) bezrobocia;
5) niepełnosprawności;
6) długotrwałej lub ciężkiej choroby;
7) przemocy w rodzinie;
7a) potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi;
8) potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
9) bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa
domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
10) braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej całodobowe
placówki opiekuńczo-wychowawcze;
11) trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej
Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą;
12) trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
13) alkoholizmu lub narkomanii;
14) zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
15) klęski żywiołowej lub ekologicznej.
Art. 7a.
1. Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom także poprzez udzielenie dotacji
przedmiotowej do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych.
2. Dotacje przedmiotowe do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych mogą
być udzielane na wniosek przedsiębiorcy, w zakresie określonym w ustawie budżetowej
na dany rok.
Art. 8.
1. Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, z zastrzeżeniem art. 40,
41, 53a, 78 i 91, przysługuje:
1) osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 477
zł, zwanej dalej „kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej”,
2) osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 351 zł,
zwanej dalej „kryterium dochodowym na osobę w rodzinie”,
3) rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego
na osobę w rodzinie, zwanej dalej „kryterium dochodowym rodziny”
– przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednego z powodów wymienionych
w art. 7 pkt 2–15 lub innych okoliczności uzasadniających udzielenie
pomocy społecznej.
2. Rada gminy, w drodze uchwały, może podwyższyć kwoty, o których mowa w
ust. 1 pkt 1 i 2, uprawniające do zasiłków okresowego i celowego.
3. Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego
złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym
wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, jeżeli ustawa
nie stanowi inaczej, pomniejszoną o:
1) miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
2) składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o powszechnym
ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia5) oraz ubezpieczenia społeczne
określone w odrębnych przepisach;
3) kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.
4. Do dochodu ustalonego zgodnie z ust. 3 nie wlicza się:
1) jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego;
2) zasiłku celowego;
3) pomocy materialnej mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznawanej
na podstawie przepisów o systemie oświaty;
4) wartości świadczenia w naturze;
5) świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o
promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac
społecznie użytecznych.
5. W stosunku do osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą:
3) Kwota jest ustalana zgodnie z art. 9 ustawy.
4) Kwota jest ustalana zgodnie z art. 9 ustawy.
5) Obecnie: przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027), która weszła w życie z
dniem 1 października 2004 r., stosownie do art. 229 pkt 2 lit. a tej ustawy.
1) opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach
określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych – za
dochód przyjmuje się przychód z tej działalności pomniejszony o koszty
uzyskania przychodu, obciążenie podatkiem należnym określonym w przepisach
o podatku dochodowym od osób fizycznych i składkami na ubezpieczenie
zdrowotne określonymi w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, związane z prowadzeniem
tej działalności oraz odliczonymi od dochodu składkami na ubezpieczenia
społeczne niezaliczonymi do kosztów uzyskania przychodów, określonymi
w odrębnych przepisach, z tym że dochód ustala się, dzieląc kwotę dochodu
z działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym
za poprzedni rok kalendarzowy przez liczbę miesięcy, w których podatnik
prowadził działalność, a jeżeli nie prowadził działalności, za dochód przyjmuje
się kwotę zadeklarowaną w oświadczeniu tej osoby;
2) opodatkowaną na zasadach określonych w przepisach o zryczałtowanym
podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby
fizyczne – za dochód przyjmuje się kwotę zadeklarowaną w oświadczeniu
tej osoby.
6. W sytuacji gdy podatnik łączy przychody z działalności gospodarczej z innymi
przychodami lub rozlicza się wspólnie z małżonkiem, przez podatek należny,
o którym mowa w ust. 5 pkt 1, rozumie się podatek wyliczony w takiej proporcji,
w jakiej pozostaje dochód podatnika z pozarolniczej działalności gospodarczej
wynikający z deklaracji podatkowych do sumy wszystkich wykazanych w
nich dochodów.
7. Wysokość dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w przypadku prowadzenia
działalności opodatkowanej na zasadach określonych w przepisach o
podatku dochodowym od osób fizycznych ustala się na podstawie zaświadczenia
wydanego przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego, zawierającego informację
o wysokości:
1) przychodu;
2) kosztów uzyskania przychodu;
3) różnicy pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania;
4) dochodów z innych źródeł niż pozarolnicza działalność gospodarcza w
przypadkach, o których mowa w ust. 6;
5) odliczonych od dochodu składek na ubezpieczenia społeczne;
6) należnego podatku;
7) odliczonych od podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne związanych z
prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej.
8. Wysokość dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w przypadku prowadzenia
działalności na zasadach określonych w przepisach o zryczałtowanym
podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne
ustala się na podstawie zaświadczenia wydanego przez naczelnika właściwego
urzędu skarbowego zawierającego informację o formie opodatkowania
oraz na podstawie dowodu opłacenia składek w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.
9. Przyjmuje się, że z 1 ha przeliczeniowego uzyskuje się dochód miesięczny w
wysokości 1946) zł.
6) Kwota jest ustalana zgodnie z art. 9 ustawy.
10. Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej i z ha przeliczeniowych oraz
z innych źródeł sumuje się.
11. W przypadku uzyskania w ciągu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia
wniosku lub w okresie pobierania świadczenia z pomocy społecznej dochodu
jednorazowego przekraczającego pięciokrotnie kwoty:
1) kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, w przypadku osoby
samotnie gospodarującej,
2) kryterium dochodowego rodziny, w przypadku osoby w rodzinie
– kwotę tego dochodu rozlicza się w równych częściach na 12 kolejnych miesięcy,
poczynając od miesiąca, w którym dochód został wypłacony.
12. W przypadku uzyskania jednorazowo dochodu należnego za dany okres, kwotę
tego dochodu uwzględnia się w dochodzie osoby lub rodziny przez okres, za
który uzyskano ten dochód.
13. W przypadku uzyskiwania dochodu w walucie obcej, wysokość tego dochodu
ustala się według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z dnia wydania
decyzji administracyjnej w sprawie świadczenia z pomocy społecznej.
Art. 9.
1. Kryteria dochodowe podlegają weryfikacji co 3 lata, z uwzględnieniem wyniku
badań progu interwencji socjalnej. Badania progu interwencji socjalnej dokonuje
Instytut Pracy i Spraw Socjalnych.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia,
sposób ustalania progu interwencji socjalnej, zakres potrzeb niezbędnych
do egzystencji, minimalny zakres wydatków, okres oraz źródło danych,
z jakiego przyjmuje się wysokość cen towarów i usług, uwzględniając poziom
wydatków gospodarstw domowych z I kwintyla rozkładu dochodów, których
wydatki należy uwzględnić w badaniu progu interwencji socjalnej.
3. W roku, w którym przeprowadza się weryfikację, Rada Ministrów do dnia 15
maja przedstawia Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych:
1) propozycję kwot kryteriów dochodowych;
2) informację o realizacji świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej za okres
od poprzedniej weryfikacji, obejmującą liczbę świadczeniobiorców, liczbę
świadczeń i ogólną kwotę wydatków na świadczenia.
4. Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych uzgadnia kryteria dochodowe
w terminie do dnia 15 czerwca danego roku kalendarzowego.
5. Kwota stanowiąca podstawę ustalenia wysokości pomocy pieniężnej na częściowe
pokrycie kosztów utrzymania dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej
oraz pomocy pieniężnej na usamodzielnienie, na kontynuowanie nauki i pomocy
na zagospodarowanie w formie rzeczowej, kwoty minimalnego i maksymalnego
świadczenia pieniężnego na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką
języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej
Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, a także maksymalna kwota
zasiłku stałego ulegają zmianie w terminach weryfikacji kryteriów dochodowych
o 50 % sumy kwot, o które wzrosły kryterium dochodowe osoby samotnie
gospodarującej i kryterium dochodowe na osobę w rodzinie.
6. Kwota dochodu z 1 ha przeliczeniowego ulega zmianie w terminach weryfikacji
kryteriów dochodowych o 25 % sumy kwot, o które wzrosły kryterium dochodowe
osoby samotnie gospodarującej i kryterium dochodowe na osobę w rodzinie.
7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza, w drodze obwieszczenia,
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”,
zweryfikowane kryteria dochodowe oraz kwoty, o których mowa w ust. 5 i
6, do dnia 15 lipca w roku, w którym przeprowadza się weryfikację.
8. W przypadku gdy Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych nie
uzgodni w przewidzianym terminie kryteriów dochodowych, Rada Ministrów
ustala, nie niższe niż w przedstawionej propozycji, kryteria dochodowe oraz
kwoty, o których mowa w ust. 5 i 6, w drodze rozporządzenia, w terminie do
dnia 15 lipca danego roku.
8a. Zweryfikowane kryteria dochodowe oraz kwoty, o których mowa w ust. 5 i 6,
obowiązują od dnia 1 października roku, w którym jest przeprowadzana weryfikacja.
9. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przedkłada corocznie
do dnia 15 kwietnia Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych
informację o wysokości minimum egzystencji ustalonego przez Instytut Pracy i
Spraw Socjalnych. Jeśli w danym roku kalendarzowym kwota kryterium dochodowego
osoby samotnie gospodarującej i kwota kryterium dochodowego na
osobę w rodzinie będzie równa lub niższa niż minimum egzystencji, Trójstronna
Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych może wystąpić do Rady Ministrów
z wnioskiem o zweryfikowanie kwot kryteriów dochodowych. W takim
przypadku ust. 1–8 stosuje się odpowiednio.
Art. 10.
1. Przy ustalaniu prawa do zasiłków stałego i okresowego w składzie rodziny nie
uwzględnia się dzieci wychowywanych w rodzinie zastępczej oraz pełnoletnich
wychowanków rodziny zastępczej, a do dochodu rodziny nie wlicza się ich dochodów
i pomocy pieniężnej, o której mowa w art. 78 ust. 1, 5 i 7 oraz art. 88
ust. 1.
2. Przy ustalaniu prawa do pomocy pieniężnej na usamodzielnienie oraz pomocy
pieniężnej na kontynuowanie nauki do dochodu rodziny lub pełnoletniego wychowanka
rodziny zastępczej nie wlicza się pomocy pieniężnej, o której mowa
w art. 78 ust. 1, 5 i 7 oraz w art. 88 ust. 1.
3. Przy ustalaniu odpłatności rodziców za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej lub
całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej w składzie rodziny uwzględnia
się to dziecko, a także dzieci przebywające w domu pomocy społecznej, rodzinie
zastępczej i całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej, jeżeli rodzice
ponoszą odpłatność za ich pobyt.
4. Przy ustalaniu wysokości odpłatności za pobyt osoby w domu pomocy społecznej,
w składzie rodziny uwzględnia się innych członków rodziny przebywających
w instytucjonalnych placówkach opieki, jeżeli rodzina ponosi odpłatność
za ich pobyt.
Art. 11.
1. W przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych
świadczeń, ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny
z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych może
nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie
pomocy w formie świadczenia niepieniężnego.
2. Brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym
w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjal©
nego, niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia
zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub wykonywania
prac społecznie użytecznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia
odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną
mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji
o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy
społecznej.
3. W przypadku odmowy przyznania albo ograniczenia wysokości lub rozmiaru
świadczeń z pomocy społecznej należy uwzględnić sytuację osób będących na
utrzymaniu osoby ubiegającej się o świadczenie lub korzystającej ze świadczeń.
Art. 12.
W przypadku stwierdzonych przez pracownika socjalnego dysproporcji między udokumentowaną
wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny, wskazującą,
że osoba ta lub rodzina jest w stanie przezwyciężyć trudną sytuację życiową,
wykorzystując własne zasoby majątkowe, w szczególności w przypadku posiadania
znacznych zasobów finansowych, wartościowych przedmiotów majątkowych lub
nieruchomości, można odmówić przyznania świadczenia.
Art. 13.
1. Osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do
świadczeń z pomocy społecznej.
2. Osobie tymczasowo aresztowanej zawiesza się prawo do świadczeń z pomocy
społecznej. Za okres tymczasowego aresztowania nie udziela się świadczeń.
Art. 14.
W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z
dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r.
Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.7)), jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
